Rozdział 12

                 Jest niedziela, więc ja zwykle zjadłam siadanie, ubrałam się i poszłam z moim ukochanym pieskiem na spacer. O 11 ktoś zaczął dzwonić na mój telefon. Nie chętnie wzięłam go do ręki. To był Maciej. Nie chciałam z nim gadać, ale on miał na mnie haka, więc w sumie byłam do tego zmuszona.. Niechętnie odebrałam.

- Musimy poważnie porozmawiać. Będę u ciebie za pół godziny.

Czyżby mój kochany Maciuś poszedł po rozum do głowy? Maciek zjawił się o określonej godzinie. Można by mu wiele .. bardzo wiele zarzucić, ale punktualny to on zawsze był.

- Musimy porozmawiać – powiedział wchodząc do mojego pokoju.

- Wiem. . .

- Mam dla ciebie kolejne zadania – powiedział bardzo spokojnie

-  Co takiego?!

- Wiesz co będzie jeśli nie zrobisz tego co cię proszę – powiedział machając mi przed oczami fotkami z kręgielni

‘tak prosisz…’ – pomyślałam

- Co tym razem mam zrobić?

- Kupuje nowe mieszkanie

- I co ja mam do tego?

-  Zabrakło mi 100 000

- aha…

- Masz się dorzucić

- Co takiego?! Zwariowałeś?! Przecież wiesz, że nie pracuje i nie mam tylu pieniędzy..

- Ty nie masz – przerwał mi- ale znasz kogoś kto ma.

- Niby kogo? Rodzice nie dają mi tylu pieniędzy!

- Nie mówię o twoich rodzicach

- A o kim?

-  Jak ja mogłem się z Toba spotykać?! Ty taka głupia jesteś czy tylko udajesz? Mówie o twoim piłkarzu.

- Po pierwsze, to on nie jest mój. A po drugie to czy ty do reszty zgłupiałeś?

- Nie!

- Mario nie da mi tyle kasy. Nie mogę go o to prosić.

- Jest piłkarzem. Gra w jednym z najlepszych klubów. Nawet nie poczuje jak weźmiesz od niego trochę kasy. A skoro już zeszło na jego temat niech zaprosi nas do siebie.

- A to niby po co? Nie chce mi się na ciebie patrzeć, a  co dopiero gdzieś jechać z tobą.

- Po co? Jaka ty głupia jesteś! Czy ty siebie słyszysz? On jest sławny i bogaty. Jego koledzy też. A oboje dobrze wiemy, że laski lecą na takich facetów.

- Może i tak, ale Mario taki nie jest.

- Nie jest? Jak tam pojedziemy to się jeszcze przekonasz!

- On taki nie jest!

- A dlaczego tak uważasz? Nie znasz się na piłce. Nie znasz piłkarzy. Wszyscy są tacy sami. Dlaczego Goetze maiłby być inny?

- Znam go kilka dni, a zrobił już dla mnie więcej niż ty przez te trzy lata. Idź już sobie! Nie chce mi się z tobą gadać!

- Zrobił tak, bo chce się z Tobą przestać! Pa kochanie.. nie zapomnij o forsie.

Gdy tylko Maciek przekroczył próg mojego pokoju rzuciłam się na łózko i od razu zaczęłam płakać. Musiałam z kimś pogadać. Postanowiłam udać się do Ewki. 30 minut później byłam pod jej domem. Niepewnie zadzwoniłam dzwonkiem. Otworzyła mi jak zawsze roześmiana przyjaciółka.

- Cześć – przywitałam się

- O to ty. Cześć. Płakałaś?- pokiwałam tylko głową- to na pewno przez niego! – krzyknęła i mnie przytuliła.

- Co tym razem zrobił ten drań?

Weszłam do jej domu i opowiedziałam jej wszystko ze szczegółami. Ewka jak zwykle wysłuchała mnie i podniosła na duchu. Na nią zawsze mogłam liczyć. Wyszłam od niej i postanowiłam iść na spacer do parku. Późnym wieczorem wróciłam do domu. Rodzice akurat oglądali jakiś film. Nie chciałam, aby zauważyli, że mam jakiś problem, dlatego powiedziałam że jestem zmęczona i poszłam spać. Mama jednak zaczęła się czegoś domyślać. Może to i lepiej?...
____________________________________________________________________
No i mamy kolejny rozdział ;)) Trzymajmy kciuki za BVB ;** <33